Zupełnie nie mam pomysłu na to opowiadanie
Nie wiem zupełnie co dalej : //
Postaram się coś wymyśleć no ale nie wiem
Też mam dość tych upałów bo mam wrażenie, że mój mózg się wtedy przegrzewa ://
Dajcie mi już jesień proszę
Zobaczymy czy te opowiadanie będę dalej pisać czy nie muszę podjąć decyzje
Z tatą było bardzo źle. Cały czas modliłam się o cud. Ja zaś stałam się nie do życia. Ciągle płakałam i prawie z nikim się nie widywałam. Nawet z Jonghyunem. Cały czas wymyślałam jakieś wymówki
W końcu któregoś dnia Mina napisała mi wiadomość na telefon, że wszyscy jedziemy pod namioty i ona nawet sprzeciwu nie chcę słyszeć
Próbowałam jej napisać, że nie mam ochoty nawet do niej dzwoniłam, ale nie odbierała cholera jedna
Następnego dnia z samego rana była u mnie
- Mina ja nie mam ochoty jechać z wami nad jakieś namioty - jęczałam - No zlituj się
- Nie ma mowy - pokręciła głową - Będziesz tu siedzieć i się zamartwiać. Wiesz co? Szkoda mi Jonghyuna, bo on zupełnie sobie bez ciebie nie radzi i strasznie za tobą tęskni, a ty go bez przerwy zlewasz
- Nie wiedziałam, że aż tak to przeżywacie
- Bo przeżywamy - nagle zaczęła płakać - Musisz się rozerwać. Twój tata jest w dobrych rękach nic mu nie będzie. Nie odcinaj się od wszystkich
Zrobiło mi się mega przykro
- A jeśli umrze tak samo jak Testsu?
- Nie umrze - Mina zaczęła mną potrząsać - Proszę błagam cię spróbuj się dobrze bawić
- No dobrze spróbuję
- Dziękuję
- Spakowana już?
- No prawie
- Dawaj to ci pomogę
Potem jeszcze trochę pogadałyśmy i Mina musiała pójść do siebie
Całą noc oglądałam filmiki z tatą i tak bardzo chciało mi się płakać, bo miałam wrażenie, że wszystko tracę
Na miejscu nie było lepiej. Nie wiedziałam co mam powiedzieć. Po prostu jak by mnie tam nie było
- Ayako wszystko okej ? - zapytał Jonghyun
- Tak jest okej - powiedziałam - Jestem tylko trochę zmęczona. Pójdę się położyć
- Idź z nią pogadaj
- Już idę
Próbowałam spać gdy ktoś wszedł do namiotu
- Jonghyun to ty?
Pocałował mnie
Nagle przed namiotem pojawił się jakiś cień. Wyglądał jak niedźwiedź. Chciałam wrzasnąć, ale Jonghyun zasłonił mi usta ręką
- Usłyszy nas
Prawie miałam zawał, bo dosłownie jego nos był koło mojej stopy
Musiałam się zbierać w sobie, żeby się nie wydrzeć i nie uciec z tego pieprzonego namiotu
Całą noc nie spałam bo bałam się, że ten niedźwiedź tu wejdzie
W końcu sobie poszedł, a ja nie wytrzymałam i zasnęłam
Kiedy się obudziłam niedźwiedzia już nie było
Usłyszałam jakieś śmiechy na zewnątrz
- No wreszcie już myślałam, żeście tam umarli - zażartowała Mina
- Słyszeliście jakiś hałas może?
- Jaki hałas? - zdziwiła się Mina - Ja nic nie słyszałam
- Niedźwiedź tu był
- O matko, ale nic wam nie jest nie?
- Jak widać
Postanowiliśmy wybrać się na krótką wycieczkę
Nie minęło pięć minut a Taemin zaczął narzekać, że bolą go nogi
- A mówiłem, że lepiej go by było go zostawić
W pewnym momencie chyba natrafiliśmy na gniazdo wężów, bo spierdzielaliśmy przed nimi jak oparzeni
Nie no niedźwiedzie a teraz węże
Ciekawe co będzie następne?
W końcu byłam w domu
Właśnie się rozpakowywałam kiedy zadzwonił telefon. To był lekarz, który powiedział mi, że mój tata się obudził
Tak bardzo się ucieszyłam, że szybko się rozpakowałam i od razu poleciałam do szpitalu
Kiedy przytulałam tatę poryczałam się jak małe dziecko
No dosłownie
- Myślałam, że cię stracę
Ryczałam tak chyba z dobrą godzinę
Po prostu nie mogłam się uspokoić
Tata co prawda musiał jeszcze trochę poleżeć w szpitalu, bo trzeba było jeszcze zrobić dodatkowe badania, ale tak się cieszyłam, że nic mu nie jest. Miałam nadzieję, że znajdą tego chłopaka który ugodził go nożem
Teraz mój humor znacznie się poprawił i jestem szczęśliwa, że mam takich wspaniałych ludzi wokół siebie
Po prostu nie mogłam sobie wymarzyć lepszego chłopaka i lepszych przyjaciół
Nadszedł ten dzień w którym tata mógł wrócić do domu
Wyprawiliśmy malutką imprezę z tej okazji
Prądu nie było dobrych paru minut. Próbowałam namierzyć Jonghyuna, który poszedł po świeczkę. Nagle poczułam że coś mnie dotknęło. Kiedy już zapaliło się światło ujrzałam pająka. Panicznie się ich boję więc zaczęłam się wydzierać i przy tym machając rękami. Wyglądałam dość komicznie
- Jonghyun - wyglądałam jakbym miała się zaraz rozpłakać - Weż go
- Ogromny jest
- Tak wiem
- Też się go boję a jak mnie ugryzie?
- Jonghyun proszę. Po prostu go zabierz
Skończyło się na tym, że obydwa wydzieraliśmy się z powodu pająka
Próbowałam rzucić w niego kapciem, ale skubany zaczął iść w moją stronę
Prawie ryczałam tam se strachu
Tymczasem Jonghyun przyniósł z kuchni druszlak
- Po ciul ci ten druszlak?
- No jak to? Złapię go
Niestety pająk spierniczył
Cwana bestia z niego. Tak łatwo się chyba nie da zabić
Wtedy przyszła reszta
- Co robicie z moim pająkiem?! - wrzasnął Onew
- Jakto twoim? - zapytałam
- Wlazł mi kiedyś do pokoju a ja nie chciałem go zabijać bo też ma prawo żyć
- Jak nie zabijesz tego pająka to więcej do was nie przyjdę
- Stary a jak on mnie ugryzie w nocy?
- Przecież to nie tarantula nie panikujcie
- Masz go zabić
- No dobra już - spuścił go w toalecie - Zadowoleni? Przez was nie żyję
Przez parę dni Onew się do nikogo nie odzywał bo przez nas musiał spuścić swojego kochanego pająka w toalecie
- Onew - zaczął Minho - Słuchaj stary naprawdę nam przykro
- Przez was musiałem zabić swojego przyjaciela
- Że co?
- To co słyszeliście
- Słuchaj - zaczął Key - ogólnie ja tu sprzątam bo wam się nigdy dupska nie chcę ruszyć i nie będzie mi tu jakiś pająk zapierdzielał
- To było moje zwięrzątko
- To se kup żółwia
Musiałam dzisiaj załatwić jedną sprawę i wracałam do domu bardzo późno
Nagle zobaczyłam grupkę chłopaków, którzy za mną szli. Przyśpieszyłam kroki
- Hej gdzie biegniesz? - zagadał do mnie jeden z nich
- Nie twoja sprawa - odpowiedziałam
Jeden z nich mnie chwycił
- Spadajcie - syknęłam - Chcę tylko iść do domu
Jeden z nich miał nóż
No super
Całe życie mi już przebiegło przed oczami
Uratował mnie tata, który postanowił po mnie wyjść
Kiedy zobaczył co się dzieje natychmiast zadzwonił na policję
Ale ten z nożem zranił go
- Tato! - wydarłam się najgłośniej jak mogłam
Kiedy podjechała policja oni się ulotnili
- Co tu się stało?
- Mój tata - płakałam - On nie może umrzeć
- Spokojnie nie umrze. Co tu się stało?
- Wracałam do domu i przyczepiło się do mnie czterech kolesi. Trzymali mnie, a jeden z nich miał nóż. No i wtedy przeszedł tata zadzwonił po was i dostał tym nożem
Pojechałam z tatą do szpitala a policja szukała tych kolesi
Nie minęło dużo czasu a cała zgraja łącznie z Miną pojawili się w szpitalu. Chłopcy zrobili niezłe zamieszanie. Niektóre pielęgniarki zaczęły mdleć
- Nic ci nie jest? - zapytał Jonghyun
- Mi nie, ale tata ugodzili go nożem - zaczęłam płakać jeszcze głośniej - Ja nie mogę go stracić
Nagle do mojego taty zleciało się pełno lekarzy
- Co jest?
Waliłam pięściami w szybę
- Ayako
Cisza
- Ayako skarbie proszę cię
- No co? Mój tata właśnie umiera
- Zajmą się nim zobaczysz uratują go
- Gówno prawda. Tetsu też mieli uratować, a tego nie zrobili
Uciekłam ze szpitala. Nie miałam ochoty nikogo widzieć ani z nikim rozmawiać. Chciałabym, żebym to ja leżała na miejscu taty
Kiedy biegłam przewróciłam się o kamień i rozwaliłam nogę
Nie przejmowałam się i próbowałam biec dalej
W końcu się gdzieś zatrzymałam i zaczęłam płakać
Spojrzałam na telefon miałam mnóstwo nieodebranych połączeń
W końcu usłyszałam, że ktoś mnie nawołuję
To był Jonghyun
Znalazł mnie
- Boże masz rozwaloną nogę czekaj zaniosę cię do szpitala
- Boli - syknęłam
- Jak to się stało?
- Po prostu biegłam i rozwaliłam nogę o kamień
Szczęście, że szpital był blisko
W końcu Key postanowił dać Minie drugą szansę. Cieszyłam się bo przynajmniej mam teraz spokój od jej ciągłego płakania i jęczenia
- Ale pamiętaj że to twoja ostatnia szansa
- Dziękuję - rzuciła mu się na szyję
A ja oczywiście musiałam się popłakać
- Co ty płaczesz? - zapytała Mina
- No bo tak pięknie ze sobą wyglądacie
Spojrzałam na swój zegarek
- O kurde ja muszę spadać. Obiecałam tacie, że pojedziemy do sklepu dzisiaj
- Musisz?
- Nie lubię nie dotrzymywać obietnicy. Trzymajcie się. Zostawiam was samych gołąbeczki
Szybko wpadłam do domu
- Myślałem że już nie zdążysz
- Przepraszam , ale trochę się zagadałam z przyjaciółmi
Do sklepu jechaliśmy po nowy komputer dla mnie bo poprzedni już się do niczego nie nadawał. Niestety przez przypadek wylałam na niego herbatę i mądra ja postanowiła go wysuszyć suszarką po czym było jeszcze gorzej niż poprzednio bo nawet dziada jednego nie dało się włączyć
Kiedy wróciliśmy byłam tak zmęczona, że dosłownie padałam na ryjec, więc udałam się do pokoju i od razu rzuciłam na łóżko
Obudził mnie telefon
- Boże święty kto mi gitarę zawraca - burknęłam pod nosem i odebrałam ten pieprzony telefon
- Słucham?
- To ja Jonghyun
- O co chodzi?
- No bo jestem sam w domu. Może przejdziemy się gdzieś razem?
- Ale że teraz?
- No tak za godzinkę może. Przyjdę po ciebie
O kurna za godzinę mamy się spotkać, a ja aktualnie wyglądam jak by mnie traktor przejechał
Szybko się ogarnęła. Zrobiłam makijaż ułożyłam włosy wygrzebałam coś na szybko nawet nie patrzałam co to było, ale chyba jakaś sukienka, albo coś w tym stylu
Zadzwonił dzwonek do drzwi
Pierwsze co zobaczyłam to był wielki bukiet róż
- Nie trzeba było - powiedziałam odbierając kwiaty od chłopaka po czym wsadziłam je do wazonu z wodą żeby nie zdechły bo szkoda by było takiego pięknego bukietu
- Dzień dobry - przywitał się z moim tatą - Zabieram pańską córkę na randkę
- Nie ma problemu. Tylko grzecznie mi tam
- No to gdzie idziemy?
- Może jakaś restauracja? Potem możemy iść do nas
- Pewnie - uśmiechnęłam się
- Wiem, że się powtarzam, ale twój uśmiech jest po prostu piękny
- Dziękuję - zrobiłam się czerwona jak burak
Na szczęście tego nie widział
Doszliśmy do restauracji
Jedliśmy, śmialiśmy się i co chwilę wybuchając potężnym śmiechem co powodowało, że większość patrzała na nas jak na kretynów conajmniej
Jednakże nie zwracałam uwagi na ludzi, bo najważniejsze dla mnie było to, że spędzam czas z moim kochanym chłopakiem i nic mi już do szczęścia nie potrzeba
Zjedliśmy i wyszliśmy oczywiście nie przestając się śmiać w sumie to nawet nie wiadomo z czego
- To co idziesz do nas? Może ktoś już wrócił
- Pewnie - pokiwałam głową
Nikogo nie było
Nagle Jonghyun z zaskoczenia złapał mnie i zaczął gilgotać po pachami
A jako, że tam mam straszne łaskotki to myślałam, że się zleje ze śmiechu
- Przestań proszę - mówiłam przez śmiech
- Dobrze już przestaje
Wyszło na to, że zaczęliśmy oglądać jakiś film, ale był strasznie nudny więc zasnęliśmy chrapiąc jak jakieś stare niedźwiedzie conajmniej
Nagle coś spadło w kuchni. Tak się wystraszyłam, że od razu stanęłam na równe nogi
I jeszcze w tym samym momencie wyłączyli prąd
Zaczęłam budzić Jonghyuna
- Wstawaj
Cisza
- No wstawaj no
Nadal cisza
- Albo wstaniesz albo ci nakopie do tyłka! - krzyknęłam. Od razu się obudził
- Co jest? - wyglądał jakby nie spał co najmniej miesiąc
- Prąd wyłączyli
- No i co z tego ? Chodź spać
- Tylko, że ja od dziecka boję się ciemności
Wiem, że to głupie bać się ciemności, bo przecież nic się nie stanie, ale nie mogę się przeciwstawić temu lękowi. Zawsze mi się wydaje, że tam w tej ciemności coś jest
Ja tu tylko z pewną informacją
Zgłaszało się dużo osób z pomocą jednakże jak widzicie po paru rozdziałach osoba się ulatniała i już nie wracała
Będę bloga prowadzić sama
Przyznam, że jestem chyba jedną z nielicznych osób które jeszcze na blogerze piszą
To tyle dziękuję
Dzisiaj postanowiłam siłą zaciągnąć Minę do chłopaków mając nadzieje, że Key jej wybaczy bo ja z nią nie wytrzymam
Jak nie płaczę do słuchawki to jęczy, że jest beznadziejna, a ja ledwo powstrzymywałam się, bo miałam ochotę ją wyrzucić przez okno
- Mina nie rycz już do cholery!
- No dobrze
Po chwili zaczęła siorpać nosem
- Mina ja cię proszę
- No co?
Naprawdę miałam ochotę ją w tym momencie zabić
- W sumie to twoja wina jest wiesz?
- Byłam pijana przecież
- To cię raczej nie usprawiedliwia
- No wiem jestem głupia
- Jak mi nie przestaniesz marudzić to cię wyrzucę na śmietnik
W końcu doszłyśmy na miejsce. Otworzył nam Onew
- Jest może Key?
- No jest, ale bierze prysznic
- No to my poczekamy
- A co chciałyście?
- Chciałabym żeby wybaczył Minie
- No nie wiem - podrapał się po głowie - On strasznie to przeżywa i nie wiem czy będzie w stanie
Postanowiłam porozmawiać z nim w cztery oczy
- Słuchaj mnie uważnie - wzięłam głęboki wydech - Ja z nią nie wytrzymam. Ciągle płacze w słuchawkę pierdzieli że jest beznadziejna, a jak ją zabiję to pójdę do więzienia i raczej prędko nie wyjdę
- Jest tak źle?
- Okropnie
- Co to za hałasy? - zapytał Key wychodzący z łazienki - Co ona tu robi?
- No wiesz może spróbowałbyś jej dać drugą szansę
- Nie wydaje mi się
- Błagam nie chcę jej wyrzucać przez okno, ale jestem na skraju nerwicy
- Nie ma mowy na pewno we dwie to planowałyście
- Że co przepraszam?
- To co słyszałaś
Przecież ja nic do cholery nie zrobiłam no
- Uważasz, że ją upiłam żeby przespała się z innym?!
- Key - zaczął Onew - Nie przesadzasz ty czasami?
No teraz to mnie wcięło totalnie i nie wiedziałam co mam powiedzieć
Postanowiłam, że wezmę Minę i sobie pójdziemy bo nie będę słuchać pomówień w moją stronę kiedy nawet nic nie zrobiłam
- Mówiłam, że to beznadziejny pomysł to mnie nie słuchałaś - powiedziała Mina
Tak teraz wiem, że to był okropny pomysł
- Dziewczyny czekajcie! - wołał z oddali Onew
- Czego?
- Nie musicie przecież iść
- Ktoś tu nie chce naszej obecności
- Przepraszam za niego, ale coś mu się chyba w przewodach popsuło, bo wszystkich podejrzewa o coś. Ja już nie wiem co mam z nim robić
Tym czasem Mina postanowiła osmarkać mi bluzkę
Ayako oddychaj oddychaj nic się nie dzieje wszystko jest w porządku
- Mina?
- Tak?
- Uduszę cię to była nowa bluzka! - no i nie wytrzymałam
- Przepraszam no. Nie chciałam
- To co wracacie do nas?
- No niech ci będzie
- Jakoś go udobrucham żeby nie był taki wredny
- Myślisz, że to coś da? - szczerze to nie byłam jakoś przekonana
Przez cały czas patrzył się na nas z zamiarem mordu w oczach
- Ładna dzisiaj pogoda taka fajna - palnęłam coś bez sensu - Tak nie za zimno nie za ciepło
- Tak dokładnie - Onew podrapał się po głowie. Też nie wiedział co ma mówić
- Dobra ta kawa w sumie
- No wyjątkowo dobra taka nie za ciepła nie za zimna
- Możecie przestać? - zapytała Mina
- Ale co?
- Zachowujecie się jak debile
Przecież my tylko rozmawiamy
Musiało to mega śmiesznie wygladąć
Oczywiście musiałam się wypierniczyć jak to ja
Już chciałam wstać, ale złapała mnie za nogę
- No puszczaj mnie do cholery jasnej! - krzyknęłam
- Nie ma mowy
- Co ja mam ci zrobić żebyś mi uwierzyła że nie ja mu o tym powiedziałam?
- Kłamiesz
- Puścisz mnie wreszcie do cholery jasnej?!
Puściła. Otrzepałam się z ziemi
- Kurna to była nowa sukienka. Jak się nie spierze to kupujesz mi nową, a ostrzegam tania nie była
- Przez ciebie zerwaliśmy
- To nie moja wina
- Twoja ktoś mu wczoraj o tym powiedział
- No to na pewno nie ja bo cały dzień spędziłam z Jonghyunem
- Doprawdy?
- Tak
- Czyli to nie ty?
- No nie ja
- I tak ci nie wierzę
Nagle wybuchnęła płaczem
- Boże święty co ja zrobiłam
Aha. Teraz to dopiero dociera
- Przecież on mi tego nie wybaczy
- Spróbuj. Może jak się postarasz to da ci drugą szansę. Będzie dobrze naprawdę - przytuliłam ją
- Tak myślisz?
- Ja nie myślę ja o tym wiem
- Tak - podałam jej chusteczkę - Wytrzyj te łzy bo strasznie wyglądasz
Wzięła wydmuchała nos i dała mi z powrotem
- Mina głąbie do kosza to daj
- A no tak przepraszam
- Lepiej ci już?
- Nie bardzo. Jestem beznadziejna - powiedziała
- Nie mów tak. Nie jesteś
Nie odpowiedziała mi. Nadal płakała. Zaproponowałam jej żebyśmy poszły do mnie obejrzymy coś, a ona o wszystkim tym zapomniała
Mam nadzieję, że Key jej wybaczy ten jednorazowy skok w bok
- Nie mam ochoty
- No chodź - ciągnęłam ją za rękaw bluzki - Uśmiechnij się w końcu
- Naprawdę nie mam ochoty
- Mina no nie możesz tak. Nie zamartwiaj się co się stało już się nie odstanie. Osobiście jestem zdania, że każdy zasługuje na drugą szansę
Miałam dość tego jej ciągłego płakania więc wręcz na siłę zaciągnęłam ją do swojego domu, a spociłam się przy tym jak cholera
- Boże babo ile ty ważysz - opadłam z wycieńczenia na kanapę - No to co chcesz oglądać?
- Ja to bym wolała popłakać
- Niestety nie ma takiej opcji
- Czemu?
- No po prostu nie ma. Masz się uśmiechnąć i już
- Ale mi smutno
- To niech przestanie ci być smutno
Łatwo powiedzieć trudniej zrobić
- Przestań w końcu nadawać i chodź ten film obejrzeć
- Nie chcę
Zabić to za mało
- No chodź do cholerci
- No już dobra
Wybrała jakiś płaczliwy film romantyczny. O nie tego nie oglądamy
- Może horror?
- Nie
Nie słuchałam już bo pobiegłam do kuchni robić nam popcorn. Kiedy był gotowy zadowolona z siebie wróciłam do swojego pokoju i żeby było jeszcze bardziej klimatycznie zgasiłam światło. No i teraz jest gicior
Tylko nie przewidziałam tego że ten horror jest naprawdę straszny
- Boję się
- Ja też no
Nagle ktoś zapukał do drzwi. Tak się wystraszyłam, że się osypałam cała popcornem, natomiast Mina poszła otworzyć. To był mój tata. Zapomniałam, że dzisiaj dość późno kończył pracę, bo szef kazał mu jeszcze zostać
- Co robicie?
- Oglądamy horror
Na mój widok zaczął się śmiać
Tymczasem ja miałam to gdzieś i aktualnie próbowałam sobie wyjąć popcorn z cycka, ale mi się średnio to udawało bo cały czas tam wlatywał z powrotem
- Ja idę spać nie siedzieć za długo
- Pewnie
Był taki moment, że tata musiał przychodzić nas cieszyć bo za bardzo się darłyśmy
W końcu film się skończył
Kiedy poszłam spać cały czas miałam wrażenie, że zaraz coś wyskoczy zza łóżka i mnie zje
